Η Συστημική Θεραπεία υιοθετεί μία ολιστική θεώρηση για τον άνθρωπο, στρέφοντας την ψυχολογική μάτια από το άτομο στο όλον και από τα προσωπικά χαρακτηριστικά στις σχέσεις. Ως σύστημα ορίζεται το σύνολο των στοιχείων που βρίσκονται σε αλληλεπίδραση και αλληλεξάρτηση. Κάθε αλλαγή σε κάποιο στοιχείο του συστήματος επιφέρει αλλαγές σε ολόκληρο το σύστημα (Bateson,1972). Σύστημα μπορεί να αποτελεί μια οικογένεια, μια θεραπευτική ή εργασιακή ομάδα, μια σχολική τάξη. Σύστημα είναι και το ίδιο το άτομο, και μάλιστα πρόκειται για ένα δυναμικό σύστημα που βρίσκεται σε διαρκή εξέλιξη. Στην συστημική προσέγγιση, δεν μένουμε μόνο στην απαλλαγή του ατόμου από τα συμπτώματα, αλλά προσπαθούμε να κατανοήσουμε πιο βαθιά την εσωτερική οργάνωση και λειτουργία του ατόμου και των συστημάτων τα οποία ανήκει.