Η ψυχοθεραπεία είναι μια διαδικασία μέσα από την οποία κάποιος/α προσπαθεί να αναλύσει – επεξεργαστεί - κατανοήσει το πώς τοποθετείται απέναντι στις καταστάσεις που αντιμετωπίζει και για ποιόν λόγο έχει αυτές τις συμπεριφορές ή/και συμπτώματα. Αφορμή, βέβαια για να ξεκινήσει κάποιος ανάλυση αποτελεί η υποκειμενική εμπειρία να ξεπεράσει ένα πλήθος ψυχικών αδυναμιών ή συναισθηματικών δυσκολιών οι οποίες δυσχεραίνουν την προσωπική, διαπροσωπική, συζυγική, οικογενειακή, εργασιακή ζωή του. Το κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών είναι η σχέση του/της με τον Άλλον (τον/την οποιοδήποτε Άλλον – σύντροφο, γονέα, παιδί, εργοδότη, φίλο, αδερφό/η, γείτονα, κοινωνία) τον/την σημαντικό κάθε φορά Άλλον έξω από εκείνον/η. Οποιαδήποτε και αν είναι η κατάσταση που καλείται να διαχειριστεί διαμεσολαβείται από κάποιον Άλλον, είτε άμεσα είτε έμμεσα. Αυτό είναι τόσο σημαντικό αν αναλογιστούμε πώς διαμορφώνονται οι επιθυμίες; οι επιλογές; πώς καθορίζεται τι του/της αρέσει; τι αποτελεί απόλαυση; τι θυσιάζει και γιατί; το πώς αντιμετωπίζει τις απώλειες / ελλείψεις; Τι τον/την φοβίζει, αγχώνει, στεναχωρεί; κ.α. Τέτοιου είδους καταστάσεις καθορίζονται αποκλειστικά από το άτομο ή διαμεσολαβούνται και από κοινωνικά αίτια; Το ερώτημα λοιπόν τι είναι μια ψυχοθεραπεία αποτελεί ουσιαστικά ένα διακύβευμα υπό ανάλυση. Η ψυχοθεραπεία μπορεί να οδηγήσει στην εξάλειψη ή στην διαχείριση των δυσλειτουργικών συμπτωμάτων, ώστε το άτομο να απαλλαγεί από το σύμπτωμα ή να μπορέσει να το διαχειριστεί στην καθημερινότητά του. Τα βασικά αιτήματα που έρχονται σε μία ψυχοθεραπεία περιλαμβάνουν συνήθως μία κατάσταση που έχει οδηγήσει το άτομο να χάσει, σε σημαντικό βαθμό για το ίδιο, την λειτουργικότητά του. Βέβαια το σύμπτωμα – αίτημα που κάνει κάποιον/α να επισκεφτεί έναν αναλυτή δεν ταυτίζεται συνήθως με το πραγματικό (σύμπτωμα ή αίτημα). Τα θέματα που αντιμετωπίζω σε μια ψυχοθεραπεία είναι κυρίως: α) νευρώσεις (διαταραχές στο συναίσθημα) όπως άγχος, κατάθλιψη, κρίσεις πανικού, διατροφικές διαταραχές, τραυματικές εμπειρίες, απώλειες, εξαρτήσεις κ.α. που αποτελούν στον πυρήνα τους δύο διαφορετικές εκφάνσεις των νευρώσεων την υστερία και τον ιδεοψυχαναγκασμό β) φοβίες, γ) διαστροφές και δ) ψυχώσεις που σε αυτές τις περιπτώσεις η ανάλυση – ψυχοθεραπεία παίρνει μορφή κυρίως στήριξης. Σε πολλές ψυχώσεις υπάρχει συνεργασία συνήθως με κάποιον ψυχίατρο.